De 17e fietstocht op 2e Pinksterdag,
met mooi weer en een prachtige route !!

Op 23 april werd via een mail bericht gevraagd om weer deel te nemen aan de fietstocht op 2e Pinksterdag. Els en Cees Bastiaansen hadden een prachtige uitnodiging bijgevoegd, waarop te zien was waar de lekkernijen te verkrijgen waren.

Om 09.15 uur verzamelde zich op het Dorpsplein onder een stralende blauwe lucht en een mooie zon, 38 fietsers. Nadat Cees de lijst had nagelopen of iedereen wel aanwezig was, kondigde hij door middel van het 1e fluitsignaal (er zouden er nog vele volgen) Hij vertelde daarbij dat we richting Dongen zouden rijden. Tony Broeders had net de tocht vanuit Dongen achter de rug en keek verbaasd in de richting van Cees. Geintje, we gaan richting Surae.

Na de start fietsten we richting de spoorwegovergang en daarna meteen rechtsaf, de mooie Dorstse bossen in. Na 1 a 2 kilometer fietste we door een mooi stukje natuur, voorheen Surae (latijns voor Kuit). Een prachtig uitzicht over de vennen en open vlakte. Verder fietsend staken we de Vijf Eiken weg over en via klein Oosterhout en de mooie nieuwe rondweg van Rijen ( wanneer krijgt Dorst die eindelijk ook eens)

Langs de vliegbasis (Kees van Gageldonk fleurde helemaal op bij het zien van zijn oude werkgebied) kwamen we aan in Gilze bij de zandwinputten en het mooie nieuwe voetbal complex van de V.V. Gilze. Een korte stop werd ingelast, we hadden wat te hart gefietst. Na een fluitsignaal steeg iedereen weer op zijn stalen ros (met of zonder accu) en er werd koers gezet naar de 1e stopplaats, den Brooy in Gilze. Lekker buiten aan grote pick nick tafels smaakte de koffie en de vlaai, met aardbeien en slagroom fantastisch.

Nadat iedereen zelf zijn consumptie had afgerekend werd koers gezet in de richting van Alphen. Via de mooie bosrijke omgeving van Putven (oude zwemplas) werd aangeland op ’t Zand. De geboorteplek van een van de deelnemers aan deze tocht. Ook die zijn hart ging wat sneller kloppen, met al dat moois in en aan het water. Menigeen dacht dat ik de hond aan het fotograferen was, maar er was nog veel meer te zien.

De volgende foto’s die gemaakt werden, waren allemaal was wazig (een grote scheur in de lens.) De pick nick zakjes, handdoeken en dekens kwamen tevoorschijn en de meegenomen broodjes, koekjes, snoepjes en drankjes werden verorberd.

Wat is toch heerlijk genieten aan het water, met een mooi uitzicht op alles wat in de natuur leeft en beweegt. Nadat iedereen zijn mandje leeg was, werd het signaal gegeven voor vertrek. Na een klein stukje fietsen, werd er een signaal gegeven lekke band. Hans Goud had een steentje over het hoofd gezien en dat zat nu in zijn band. Een steentje en lucht in een band, dat gaat niet samen.

Met vereende krachten werd de band gerepareerd. Johan Nouws had gelukkig zijn voelertje bij. Via de hobbelkeien van de Oude Rielseweg en een buitenwijk van Alphen, passeerde we de Oude Tilburgsebaan (Els dacht dat we weer thuis waren) Even ging het hart van Cees van Gageldonk nog sneller kloppen bij het zien van kamp de Kiek. Hij vertelde erbij dat ze daar allemaal met geweren liepen. Best wel spannend zoals Cees kan vertellen.

Je vergeet bijna dat je aan het fietsen bent. Via het Oude Bels Lijntje werd verder gefietst in de richting van Tilburg. Op dit gedeelte van het traject hebben we het ritsen geleerd. Met vele tegenliggers en inhalers werd deze hobbel genomen. Via de waterleiding Tilburg en de achterzijde van Amarant zijn we aangekomen bij de oude Rijksweg Breda – Tilburg. Met assistentie van de verkeersregelaars (Johan en Wim) zijn we veilig overgestoken in de richting van de Reeshof.

Na enkele kilometers door de Reeshof werd aangeland bij de Kievitshoeve (vroeger Peerke Staak) We hadden een mooi plekje aan grote pick nick tafels en al snel kwamen de grote gele en bruine jongens met witte petten op tafel. Niet iedereen wilde meer in de zon en de tafels werden wat gerangschikt en we hadden plotseling een ander terras.

Onze grote leider met een bijna leeg glas. Het was goed toeven op het terras en menig drankje werd naar binnen gewerkt.
Op de klok kijkend was het bijna kwart voor vier, dus opstappen geblazen en op naar Dorst. Via een prachtig stukje natuur (langs het kanaal) en vervolgens de bossen van Dorst (de Lange Dreef) werd aangekomen bij het Pannenkoekenhuis de Hannebroeck. Nou laat het eten maar komen, voor ieder wat wils van goede kwaliteit en hoeveelheid.

Cees je hebt het verdient Marij denkt wat gaat er komen.

Nadat iedereen zijn buikje had vol gegeten en gedronken en hadden afgerekend werd richting huiswaarts gekoerst. De een wat harder dan de ander (batterij bijna leeg) en rond de klok van 20.30 uur was iedereen weer thuis.

Zo te zien was het een lekker biertje!!!!!

Els en Cees en de assistenten dank voor de organisatie en veiligheid. Het was wederom weer geweldig, een mooie tocht, goed eten en drinken en mooie rustplaatsen. Chapeau.

Uw verslaggever ter plaatse
Walther Hoosemans