Juli  2005
Uit het archief van NieuwsuitDorst (webmaster Frenk Loonen).

+++

Voorwoord

Even dit:
Jos van Alphen attendeerde mij op onderstaand stukje. Inmiddels heb ik de kabelmannen ook bezig gezien en wacht ik rustig op bericht van Casema waarin mij e.e.a. ongetwijfeld uitgelegd zal gaan worden.

…CASEMA DOET SP OOSTERHOUT TOEZEGGING OVER KABELNET IN DORST

14-6-2005 • Na lang aandringen en het tonen van actiebereidheid heeft Casema aan SP Oosterhout de toezegging gedaan, dat eind 2005 ook in Dorst dezelfde faciliteiten over de kabel zullen worden geboden als in de rest van Oosterhout. Dat betekent, dat er een keuze komt tussen twee pakketten. Een basis- of budgetpakket, dat minimaal het wettelijk aantal van 15 televisiezenders en 25 radiozenders biedt en een standaard-pakket, dat iets meer televisiezenders biedt dan nu het geval is (ca. 30). Het budgetpakket is met zijn 8.70 euro beduidend goedkoper dan het standaardpakket, dat 14,95 euro kost. Om deze verandering te kunnen realiseren moet er wel het nodige werk aan het kabelnet verricht worden, wat kan betekenen dat er een slag om de arm wordt gehouden voor wat betreft de opleveringsdatum, maar de aanpassing staat er nu echt aan te komen. We zullen u aan de hand van de voortgangsrapportages van Casema op de hoogte houden van de ontwikkelingen…

Het was ons (redactieleden) ook al opgevallen dat ‘de kranten’ regelmatig nieuws plaatsen wat betrekking heeft op ons dorp. Veel van deze berichten zouden ook op onze site niet misstaan. Bij deze dus nogmaals de oproep: heeft u nieuws, meldt het ons!

Rest mij een ieder een prettige vakantie te wensen.

Vriendelijke groet, Wilma van Dijk-Stolk

+++

Nieuws uit de Parochie Heilige Marcoen

Gedoopt:
Ruben, zoon van Patrick Franssen en Patricia van den Ouweland.
Marit, dochter van Ernst Olaf Griep en Yvonne Martens.
Richard, zoon van Ronald van den Hout en Carola van Pul.
Jesse, zoon van Michel Pullis en Claudia van Dorst.
Madelief, dochter van Jeroen Mennema en Desiree Hessels.
Vera, dochter van Frank van den Burg en Helene van der Hoofden.
Sveva, dochter van Graham Wayling en Patricia Lips.

Ouders en kinderen, van harte een goede en gezegende toekomst toegewenst!

Gevormd:
De bisschop liet het afweten op zaterdag 11 juni. Hij zou een aantal jongens en meisjes uit Dorst en Oosteind komen vormen. Door een fout op het secretariaat van het bisdom, was de bis­schop die avond dubbel geboekt. Dat was een beetje dom, maar gelukkig was deken Kuyten in de gelegenheid het sacrament van het vormsel te komen toedienen. De viering vond dit jaar plaats in Oosteind. “Geroepen en gestuurd” was het thema. In het evan­gelie hoorden we hoe Jezus zijn leerlingen op weg stuurde om overal over God te gaan vertellen. Hij vroeg hen ook de handen uit de mouwen te steken om zo te laten zien dat mensen ervoor bedoeld zijn elkaar steeds weer de helpende hand toe te steken. (“JULLIE ZIJN MIJN HANDEN”) Een volle kerk vierde het feest mee. Uit Oosteind kwamen 23 kinderen om gevormd te worden en uit Dorst 16.

Dit zijn de vormelingen uit Dorst:
Bart Broeders, Elte Musters, Tim Cocu, Nick Renne, Steven van Dorst, Manon van Rijen, Jesper van Es,Tobias Slooven, Marlinde Frijters, Pablo Smans, Marco van Gestel, Jeffrey van Velthoven, Marjolein Gommeren, Anouk Vial, Carli Heijneman en Femke van Wijck.

Hartelijk gefeliciteerd en moge Gods geestkracht met jullie zijn op jullie weg door het leven. Veel succes straks op de middel­bare school.

Gestorven:
Petrus W. Dam
Zoals Piet was, zo is hij gestorven: stil en bescheiden, in het ziekenhuis met zijn dierbaren om hem heen. Een degelijke, karaktervolle man was Piet, een stoere vent uit één stuk. Het politiewerk paste bij hem. Ruim 40 jaar deed hij met plezier dit werk. Hierna genoot hij van zijn vrije tijd, van fietsen, van zijn dieren, maar bovenal van zijn klein- en achterklein­kinderen. Piet werd 85 jaar oud.

Jacobus F. Boomaars
Jack is geboren en getogen in Dorst in de Leverstraat in een gezin van 11 kinderen. Jack ontdekte dat hij zijn beperkingen had en daardoor niet alles kon in het leven. Ondanks dat wist hij er wat van te maken. Een fietsongeluk veroorzaakte 20 jaar geleden veel problemen. Hij kon niet meer thuis zijn en verhuis­de naar Oosterhout waar hij de meeste tijd woonde in De Buurstede. Een lieve, rustige man was Jack met een goed en zacht karakter. Hij stierf op 79jarige leeftijd.

Vakantie:
Pastor van Balveren heeft vakantie van maandag 11 juli tot donderdag 4 augustus. Collega’s uit de regio nemen waar.

Bestuurswisseling
Ruim tien jaar was Hr. Gerard Peeters lid van het kerkbestuur van de Marcoenparochie. Hij is hiermee gestopt, omdat een nieuw bestuurslid gevonden werd. In de laatste vergadering werd Hr. Peeters hartelijk dank gezegd voor al die jaren inzet voor de parochie. Hij was o.a. betrokken bij de IPV en heeft daar volop meegedacht over alle veranderingen die nodig waren om de toekomst voor de parochies van de regio veilig te stellen. De komende man die van harte welkom werd geheten, is Hr. Dion van den Wijngaard. Hij wordt de penningmeester van het kerkbestuur. Deze taak neemt hij over van Mw. Toos v. Reen, die als ‘gewoon’ bestuurslid werkzaam blijft. Hr. van den Wijngaard behartigt ook alle zaken betreffende onze begraafplaats. Hij werd bedankt voor het op zich nemen van deze belangrijke taken en succes gewenst. Mw. van Reen werd veel lof toegezwaaid voor haar inzet als penningmeester tot nu toe. Het kerkbestuur is trouwens nog op zoek naar een nieuwe vice-voorzitter. Voor informatie kan pastor van Balveren of één van de andere bestuursleden gebeld worden.

Alleen op zondag
Het kerkbestuur van de Marcoenparochie in Dorst heeft een belang­rijk besluit genomen. Vanaf 8 oktober a.s. zal op zaterdagavond geen viering meer plaatsvinden in de Marcoenkerk. Vanaf november vorig jaar is gedurende 26 weekends het aantal kerkgangers geteld (Alleen bij ‘gewone’ weekendvieringen werd geteld, dus niet op Pasen, eerste communie e.d.) Gemiddeld bezochten op zaterdag 34 mensen en op zondag 51 mensen de vieringen. Verschillende praktische redenen lagen aan het besluit ten grondslag zoals: de kosten van gas en licht, de inzet van pastores en andere medewerkenden, meer bezoekers in één viering viert beter enz. Daarnaast is het beleid in ons bisdom er ook op gericht te kiezen voor de ene zondagsviering. Onze bisschop schreef hierover het volgende: “Het gaat om de ene viering van de gemeenschap, waarbij allen aanwezig kunnen zijn, waarin het geloof wordt gewekt, ge­vierd en doorgegeven, waarin Christus zelf aanwezig is, waar mensen elkaar versterken in geloof en solidariteit”. Wie gewoon was op zaterdag ter kerke te gaan, zal, zo hoopt het bestuur, misschien een viering op zondag ook in weten te passen in het weekend programma. De aanvangstijd blijft 11.00 uur.

Het kerkbestuur van de Marcoenparochie heeft bij dit besluit ook de wens uitgesproken dat goed voorbeeld volgen doet. In de regio Oosterhout zou op meer plaatsen over vermindering van het aantal vieringen gedacht kunnen worden. Ook vindt het bestuur het noodzakelijk dat de tijden van vieren in de verschillende kerken beter op elkaar afgestemd worden.

Ton van Balveren

+++

Groeten uit Dorst – uit Nieuwsblad Dorst van november 1992

BERRIE, foto groeten6 toevoegen

Een kaart die eigenlijk voor zichzelf spreekt. In 1941 ver­stuurd naar de Nieuwe Haven in Schiedam. Ik heb al eerder in deze rubriek gesproken over het toerisme dat in Dorst al lang bestaat. Deze kaart houdt daar direct verband mee. Veel mensen uit de Randstad trokken al voor de oorlog naar het bosrijke Brabant. Buitenlandse reizen waren nog niet zo populair en tijdens de oorlogsjaren zelfs onmogelijk. Er bleef niet veel anders over dan in eigen land te blijven en dan was kamperen op de boerderij een fijne manier van vakantie vieren. De Dorstse landbouwers ontvingen de gasten tijdens de zomermaanden in schuur en stal want die waren dan toch leeg. Vooral tijdens de oorlog want toen werd het in de open lucht kamperen door de Duitse bezetters verboden. De afgebeelde boerderij staat er nog steeds. Kijkt U maar eens rond op Seters.

Jos van Alphen

+++

Nieuws uit de dorpsraad

Kick-off meeting Strategische gebiedsvisie Dorst
Op 7 juni 2005 vond op het gemeentehuis in Oosterhout de kick-off meeting plaats betreffende de woningbouwplannen in Dorst in de periode 2005-2015. Namens de Dorspraad namen twee personen deel aan deze vergadering. De bedoeling is om in relatief korte tijd ( vóór september 2006) duidelijkheid te verschaffen over de locatie en differentiatie van ca. 350 nieuw te bouwen woningen in Dorst in bovengenoemde periode. Deze woningen worden gepland boven het aantal woningen dat staat voor de Oude Tilburgsebaan en De Vliert. Ook zal aandacht besteed worden aan de omleiding van de rijksweg door Dorst in het kader van de BORDT studie. Tenslotte komt ook de invulling van de verbinding tussen de Boswachterij Dorst en de bossen van Chaam/Ulvenhout aan de orde.

Er was een relatief groot gezelschap van ambtenaren, landschaparchitecten, stedebouw-kundige adviseurs, provincie Noord Brabant , Golfclub Taxandria vertegenwoordiger, SBB, Waterschap Brabantse Delta aanwezig. In totaal zo’n 25 deelnemers.

In de presentatie van de Dorpsraad hebben wij aangegeven dat als belangrijkste kwaliteits kenmerken voor Dorst de hechte dorpsgemeenschap, de boswachterij en het natuurbad Surae aangegeven kunnen worden. Als belangrijkste knelpunten gaven wij aan de Rijksweg door Dorst, het in stand houden van de groene zone tussen industrie Breda en kerkdorp Dorst, het treinverkeer met plm 1500 treinen per week en de verscherpte milieuregels bij grootschalige woningbouw. Als wensen gaven wij aan dat de meerderheid van Dorst vindt dat wij deel uit moeten blijven maken van Oosterhout en niet opgeslokt moeten worden door Breda. Door verschillende disciplines werden presentaties gegeven over water, ecologie en bodem, infrastructuur, cultuurhistorie en archeologie en het programma voor wonen, voorzieningen en recreatie. Het is duidelijk dat er in de komende tien jaar veel, heel veel, gaat veranderen in Dorst. Wij zullen u zo goed mogelijk op de hoogte houden van de voortgang in dit proces. Heeft u vragen of suggesties laat het ons horen. De volgende vergadering is gepland september 2005.

Evaluatie bezoek aan dorst van Wethouders en staf
In onze Dorpsraadvergadering van 21 juni hebben wij nog even gesproken over het bezoek in mei j.l van wethouders en stafmedewerkers aan Dorst. Om gewoon per fiets eens een kijkje te nemen bij de meeste aandachtspunten in Dorst heeft naar onze mening goed gewerkt. Schrijven dat de Bavelse Berg elk jaar nog zakt ziet men niet meer. Maar bij Garagebedrijf Joossens stoppen en kijken vanuit de Bavelstraat naar de flats in Heusdenhout, die 20 jaar geleden NIET zichtbaar waren maar nu WEL, spreekt meer aan dan weer een brief schrijven. Op de Akkerstraat even stoppen en kijken naar de industriebouw van Breda, je omdraaien en opnieuw kijken naar Dorst, geeft aan wat wij bedoelen met “De Groene Zone”. Bij de zendmast aan de Sparrenlaan stoppen en echt laten zien dat de mast niet aan de spoorlijn staat maar in de ( bijna ) voortuin van bewoners. U weet het; tussen gelijk hebben en gelijk krijgen zit een groot verschil. Aansluitend was een informeel treffen tussen wethouders en verenigingen gepland. De lopende zaken zoals Surae, de zendmast, subsidie St. Joris kwamen aan de orde. Of dat veel opgeleverd heeft betwijfelen wij. Als je echt iets op je lever hebt en dat wil bespreken met een wethouder dan doe je dat niet in het openbaar. Volgende keer dus een andere vorm.

Workshop Recreatiezonering Boswachterij Dorst
Op 5 juli 2005 was er een workshop in de werkschuur van staatsbosbeheer aan de Wethouder van Dijklaan over de plannen van staatsbosbeheer betreffende recreatiezonering in de boswachterij. Uitgangspunt was het rapport “Dorst het bos van de eenentwintigste eeuw” dat in november 2001 gepubliceerd werd. In het voorjaar van 2002 werd dit rapport gepresenteerd in Dorst door een adviesbureau van staatsbosbeheer, een bijeenkomst die toen duidelijk maakte dat het einde van Surae in zicht was. Er is op de bijeenkomst van 5 juli veel aan de orde geweest. Om er een paar te noemen: parkeer mogelijkheden voor bezoekers, het speelbos voor kinderen langs de Hoevestraat, de sterke toename van autoverkeer en de onveilige situatie voor fietsers langs de Wethouder van Dijklaan, de inrichting van de verschillende recreatie gebieden in de “boswijken”, het natte bos bij Dongen, de zandverstuivingen tussen A 27- Hoevestraat- Wethouder van Dijklaan, het vrije bos, het arboretum ten oosten van de Vijfeikenweg en het parklandschap ten zuiden van de spoorlijn langs Dorst. Er kwam zeker een aantal goede suggesties uit de workshop maar wij hebben toch enige reserve of ze meegenomen gaan worden in de definitieve plannen.

De workshop werd bijgewoond door 16 deelnemers waaronder vertegenwoordigers van campings, gemeente, VVV, Staatsbosbeheer medewerkers, een bewoonster uit het bos aan de van Dijklaan en twee leden van de dorpsraad.

Opmerkingen en suggesties worden nu verder uitgewerkt door een adviesbureau en de bedoeling is om op 18 september 2005 een verder uitgewerkt plan aan belangstellenden uit Dorst en omgeving te presenteren en waarop men dan nog kan reageren.

Tip van onze wijkagent
Kijk ook eens op: www.dewijkagent.nl

+++

Uit het Wando Journaal van december 1970

Onze bossen
Oorspronkelijk lang geleden, in de tijd van de Batavieren, was ons land praktisch geheel met bossen bedekt. Een bekend verhaaltje verduidelijkt de toestand. In die tijd kon een eekhoorntje dat in Zuid Limburg bij Eisden in een boom klom, van boom tot boom springend naar Groningen reizen zonder op de grond te komen. Zo kon hij ook in Winterswijk beginnen te springen en zonder de bodem te raken in Scheveningen komen. Van noord tot zuid en oost en west was heel ons land een bos. Hier en daar was er wel een open plek, een “laar” met gras of wat lage struiken begroeid. Het woordje “laar”, open plek, vinden we nog terug in onze plaatsnaam Laren of in straatnamen, Laarstraat. In Rijen heeft men een Laareind.

De bossen van die tijd waren natuurbossen of oerbossen. De natuur zelf heeft de boomvruchten verspreid en het terrein is vol gekomen met jonge boompjes, die opgroeiden. Die bossen waren in geheel Nederland niet hetzelfde. Dat hing samen met de grondsoort. Op de vruchtbare gronden, de klei-, leem- en lössgronden en de lage vochthoudende humusrijke zandgronden bestonden de bossen uit eiken, beuken, hoogbeuk en ook wel een enkele berk. Op de schrale zandgronden bestond het bos uit eik en beuk – omdat de grond arm was groeiden de bomen minder hard en was het bos vrij ijl. Op lagere veen en andere vochtige gronden bestond het bos uit els en wilgebomen. De grove den (mast) waar onze tegenwoordige bossen nu in hoofdzaak uit bestaan kwam in die Germaanse bossen niet voor. De den hoort in ons land niet thuis, hij is veel later ingevoerd en voor het eerst geplant in het bekende Mastbos bij Breda.

De Germaanse oerbossen bestonden dus geheel uit loofbomen, dat is bomen met loof, met bladeren, en wel zomerloofbomen. Bomen dus, die in de zomer bladeren hebben, maar in de herfst hun blad laten vallen, voorafgegaan door de herfstkleuren. Zomerloofbomen, bladverliezende bomen of kale winterbomen. Hebt U er wel eens bij stil gestaan waarom de bomen en struiken in de winter geen bladeren hebben? In die onmetelijke kale winterbossen was een boom die zijn bladeren behield, dat was de hulst, een altijd groene loofboom. De enige echte inlandse loofboom van ons land. Alle andere groenblijvende bomen of struiken zoals de rododendron, de liguster, de aucuba, de prunus laurocerasus in onze parken zijn buitenlanders. Die onbeschaafde Germanen vonden die ene groene boom in dat kale winterse bos toch wel uitzonderlijk. Ze beschouwden hen als heilig, hij werd het symbool van het eeuwige leven in het Walhalla.   In die eindeloze bossen leefden de Germanen vooral van jacht en visvangst. Toch hadden ze ook akkers, Ze dus wel hout gekapt hebben om akkers te maken. Bovendien hadden ze hout nodig voor het bouwen van hun hutten en om te stoken. Het bos werd dus aangesproken. Nieuw planten deed men niet. Toen de bevolking van ons land geleidelijk uitgroeide kunnen we ons goed voorstellen dat telkens door omkappen voor bouwmateriaal, brandhout, akker- en weideaanleg het bos kleiner werd. Dit ging des te sneller naarmate de bevolking groeide. Het bosareaal, bosgebied, werd dus alsmaar kleiner. In oude geschriften kan men lezen dat sommige graven zich daar ook zorg over maakten en ze begonnen bos aan te planten.

In later tijd, toen de kunstmest kwam en de boer geen schapen meer hield, want schapen waren voor de boer niets anders dan mestfabrieken, werden de heidevelden dus overkompleet. Men ontgon ze dus tot akkers en weiden. Maar vele heidegronden waren hiervoor te slecht. Om ze toch productief te maken heeft men daar grote complexen dennenbomen, grove dennenaanplant. Geen beuk of eik, ofschoon hun hout veel waardevoller is – want beuk en eik groeiden daar heel langzaam en heel slecht. Maar grove den die deed het op die slechte grond ook nog wel. En zo kregen we in Brabant, Noord-Limburg, de Veluwe en Drente onze grote complexen dennenbossen. Nu is bomen planten en bossen aanleggen niet erg winstgevend. Boompje groot, plantertje dood. Dat wil zeggen als de boom groot, dus kapbaar is, is de planter al lang dood. Immers eik en beuk zijn voor ze kapbaar zijn voor werkhout minstens 100 – 150 jaar oud. Een dennenboom is met 100 jaar al een vrij zware boom maar de meeste zware dennenbossen worden geen 100 jaar. Op een leeftijd van 60 – 70 jaar werden ze gekapt en de bomen gingen naar de kolenmijnen voor het stutten van de mijngangen. Een dergelijk bos werd voor de voet weg omgezaagd. We kregen een kaalslag. In de kale bodem werden weer jonge 1 of 2-jarige dennen uitgeplant. Onze geplante dennenbossen waren dus eigenlijk meer dennenplantages. Dat de bossen geplant zijn is vaak nog goed te zien als men goed oplet, kan men vaak de rijen terug kennen. Omdat bomen planten voor de particulier weinig winst oplevert hebben veel gemeenten in Brabant en ook de Staat zich bezig gehouden met bosaanleg. Om die bossen te verzorgen werd door de regering het Staatsbosbeheer ingesteld. Ook de bossen in Dorst zijn staatsbossen. Oorspronkelijk was het bos dus leverancier van hout in allerlei vorm.

C. van Alphen †

+++

Uit het Wando journaal van juli 1972

Uit het verleden der omliggen parochies (Deel II)
Teteringen
Hoorde tot 1796 onder Breda (buitenpoorters). Zijn oorsprong heeft het te danken aan Arnold van Leuven, die in 1280 aan de burgers van Breda dat gebied afstond. Eerst was er een kapel ter ere van de H. Willibrordus. In 1624 is de eerste kerk afgebrand (tijdens het beleg van Breda). In 1632 weer opgebouwd. In 1635 werd het een zelfstandige parochie. In 1637 werd de kerk door de protestanten in bezit genomen. In 1809 zijn de ruïnes door Lodewijk Napoleon teruggeschonken. In 1820 is een nieuwe kerk gebouwd. Die stond er tot 1927, toen de tegenwoordige is verrezen. De kapel aan de Posthoorn bestond al voor 1510, de kapel op het dorpsplein in 1510. Deze werd in 1590 verwoest.

Rijen
De kerk is zeer oud; tijd der stichting is niet bekend. Er is een klok van 1532. Toegewijd aan H. Maria Magdalena. Sedert de reformatie aan de protestanten gekomen. Een dominee van Gilze kwam op bepaalde dagen door het jaar, vergezeld van enige protestanten, welke zijn gehoor moesten uitmaken, omdat er op Rijen niemand hervormd was geworden. De katholieken bouwden een schuurkerk in Klein Oosterhout in 1669, waarvoor per jaar 40 g. recognitiegeld moest worden betaald. In 1815 werd bij Koninklijk Besluit de torenkerk aan de katholieken teruggegeven. Ze werd gerepareerd met materialen van de schuurkerk. Eertijds moet een zeer oude kapel gestaan hebben, gebouwd van leem uit de nu verdwenen leemputten ten oosten van de Vijf Eiken. In 1906 werd een nieuwe kerk gebouwd.

Heusdenhout
Het bouwjaar van de St. Annakapel is niet bekend. Volgens Krüger werd in 1573 aan Cornelis Cornelissen het beneficie gegeven van 18 Carolus guldens. De kerkmeesters moesten na de Spaanse Furie van 1581 (plundering) de kapel laten restaureren. Vooral op 26 juli, de feestdag van de H. Anna, bezochten veel gelovigen dit kapelletje. In 1648 moest de pastoor gaan vluchten. De dominee uit Ginneken ging herhaaldelijk met zijn vrouw naar Heusdenhout per boerenkar om daar een predikbeurt te vervullen in een lege kerk. Evenals Dorst de combinatieplaats was voor de dominee uit Oosterhout, die in onze kapel minstens eens per jaar moest komen preken, moest Heusdenhout worden bediend door de dominee uit Ginneken. Vanaf 1648 werd door de katholieken van Dorst en Heusdenhout geen gebruik meer gemaakt van hun reeds eeuwenoude kapellen, omdat die door de gereformeerden in beslag werden genomen op hoog bevel. Een overeenkomst te meer is, dat de St. Annakapel te Heusdenhout in de protestantse tijd lang dienst deed als school. Het is een fraai gebouwtje, in het begin van deze eeuw nog eens gerestaureerd. De verdwenen kapel te Dorst, die op het Kapelerf stond tot 1825, is hiermee wat uiterlijk betrof te vergelijken.

Arnold Minjon †

+++

Voor de hondenliefhebber

Onwetend
In het begin van mijn grote interesse voor honden heb ik een tijdje meegelopen bij een hondenopleidingscentrum, waar ze ook honden intern trainden. Twee avonden in de week liep in met de ‘probleemhonden’ de cursuslessen mee. Op een dag liep in naar de hokken om ‘Bobby’ op te halen. Ik werd van te voren altijd even bijgepraat over de nieuwe honden en kreeg dan ook van alles mee over de reden waarom ze hier in interne training zaten. Bobby was een Cocker Spaniel met een bijtprobleem… Terwijl ik me naar de hokken begaf, liepen de rillingen over mijn lijf… Bobby was de naam van mijn eerste hond en hij was ook een Cocker Spaniel… met een bijtprobleem… wat overkwam mij nu… Aangekomen bij de hokken zag ik een rode Cocker zitten, precies onze Bobby van vroeger, de tranen sprongen in mijn ogen… Als twaalfjarig meisje heb ik nooit echt afscheid van hem kunnen nemen, want ik wist dat hij verder ging in een ander gezin. Was dit toeval of moest het gewoon zo zijn? Wat een herinneringen kwamen er boven en wat een verdriet… Ik heb Bobby uit zijn hok gepakt en ben ermee de les ingegaan alsof het onze hond van vroeger was, want ik had nog een hoop goed te maken met deze hond… en ik heb een heerlijke avond gehad. Bobby was bij ons gekomen toen ik acht jaar was. Ik was gek op die hond, het was mijn maatje en ik kon alles met hem doen. Op een dag zat ik in de gang mijn schoenen aan te doen, om hem uit te laten. Hij zat naast me en ik had twee kaakjes in mijn handen… opeens beet hij mij in mijn lip en pakte vervolgens mijn kaakjes op. Mijn moeder heeft mij toen achterop de fiets gezet en zo zijn we snel naar de dokter gereden, want het was een behoorlijke jaap… Ik kwam thuis met een gehechte lip en ben meteen naar Bobby toegegaan en heb hem geknuffeld. Hij was mijn vriendje en hij zou het vast niet met opzet hebben gedaan. Wat was ik toen onwetend… We wilden echt niet dat hij weg moest dus hadden mijn moeder en ik een smoes voor mijn vader verzonnen. En Bobby bleef… Zo gingen er een paar maanden voorbij en gebeurde het opnieuw en dan verzonnen mijn moeder en ik weer een smoes… en zo herhaalde dit zich nog drie keer. Ik hield zoveel van die hond dat ik het hem elke keer weer kon vergeven. En diep in mijzelf was er iets dat zei ‘hij kan er ook niets aan doen’. Op een zekere zondag logeerde een neefje bij mij. We gingen samen Bobby uitlaten. Hij was even alleen met Bobby in de gang en Bobby heeft hem toen in zijn wang gebeten. En vanaf dat moment was Bobby de gebeten hond… Een dag later hebben we hem naar het asiel gebracht. Hij zou herplaatst worden in een gezin zonder kinderen. Ik heb lang geloofd dat hij vals was. Hij was vals gemaakt door een oom van mij, waar hij 2 weken in het jaar in onze vakantie logeerde. Zijn honden moesten gewoon luisteren, anders kregen ze een lel, zo ook onze Bobby. Eigenlijk een ongelofelijk verhaal als ik het nu achteraf bekijk… hoe kun je nu geloven dat een hond daar vals van wordt? Tja, bang voor die man… maar vals naar het eigen gezin? Nee… Nu begrijp ik het allemaal heel goed. Mijn vader was de baas in huis en die corrigeerde Bobby dan ook regelmatig. Mijn moeder en ik vonden dat weer zielig en waren weer te lief voor hem. Hij zag mijn vader dan ook als zijn leider en zodra hij van huis was moest Bobby de leiding overnemen. Er speelde nog meer… er waren helemaal geen duidelijke regels als ‘met eten in je mand’, ‘bij visite zetjes blijven zitten totdat iedereen binnen is’. Daarnaast hadden mijn ouders geen kijk op de relatie tussen een hond en een kind. Nu kan ik begrijpen dat Bobby in ons gezin niet kon functioneren. Het had niets te maken met ‘vals zijn’ of het ‘Rode Cocker Syndroom’. Wij waren gewoon onwetend.

Ik denk soms nog steeds aan onze Bobbes. Voor hem heb ik niets kunnen doen. Bobby op de hondenschool heb ik iets mee kunnen geven en er zijn nog genoeg andere honden waar ik ook nog iets voor kan betekenen. Door de ervaring leer je, al is dat soms helemaal niet leuk. Het maakt je wel sterker en in mijn geval wordt mijn missie om iets goeds te doen voor honden steeds sterker.

Judith Hofman 

+++

Donateursactie EHBO Vereniging Dorst groot succes!

De onlangs gehouden donateursactie van de EHBO vereniging was een groot succes, mede door de bijdragen van vele inwoners uit Dorst. Zoals we tijdens de actie hebben uitgelegd willen we graag iets terug doen voor de donateurs en daarom hebben alle gevers een nummer uitgereikt gekregen. Het winnende nummer 911 is getrokken door onze kaderinstructrice Marion Embrechts. Het is een heel toepasselijk nummer, vinden wij. 911 (nine – one – one) is namelijk het Amerikaanse alarmnummer. Hier kun je duidelijk spreken van: het lot heeft bepaald.

Restaurant Sky Wok wilde graag meewerken aan onze donateursactie en stelde een tegoedboon beschikbaar. De tegoedbon is af te halen bij de voorzitter van de EBHO vereniging: Harry van den Bosch – Baarschotsestraat 67 – telefoon 411668.

Alle gevers hartelijk dank voor uw bijdragen aan de EHBO.

EHBO Dorst

+++

Jaarmarkt 2005

Op 19 juni jongstleden stond in de Dorstse Dennenlaan voor de zoveelste keer een uitgebreide jaarmarkt opgesteld. De bezoekers konden onder een lekker zonnetje tal van kraampjes bezichtigen waar een heleboel artikelen te koop waren. Van voetbalshirtjes tot prachtige gekleurde stenen beeldjes. De uit Dorst afkomstige voetbalvereniging Neerlandia was op de jaarmarkt aanwezig met een spel om geld in te zamelen voor het 75-jarig bestaan van de club, volgend jaar. Ook aan de jeugd was gedacht. Zo was er een springkussen aanwezig, kon er een ritje worden gemaakt in kleine autotootjes en mochten toegestroomde waaghalzen een toren van bierkratten proberen te maken. Een band zorgde ervoor dat de dag met muziek omlijst werd.